توسعه کشاورزی از طریق گسترش سطح کشت آبی به جای افزایش تولید در واحد سطح یکی از مهمترین مشکلات کشاورزی کشور و استان ما بشمار می رود، و بازده پایین آبیاری در بخش کشاورزی به دلیل مشکلاتی از جمله عدم آگاهی ، ضعف دانش فنی مناسب، شیوههای سنتی کشت و زرع، عدم وجود شبکههای آبرسانی مناسب و نبود مدیریت مصرف آب موجب اتلاف منابع آب در کشور می شود، به طوری که بازده مصرف آب در بخش کشاورزی به طور متوسط کمتر از 30 درصد می باشد.
در آبیاری سنتی با از بین بردن پیچ و خمهای کانالهای انتقال آب و لایروبی نهرها و پاک کردن عوامل کند کننده سرعت، نظیر خاروخاشاک و علفهای هرز و همچنین لایروبی شبکه آبرسانی می توان تا حدی از هدر رفتن آب در هنگام آبیاری جلوگیری نمود. اما راه حل اساسی برای کاهش مصرف آب در بخش کشاورزی وحفظ منابع آب زیر زمینی استفاده از روشهای نوین آبیاری است.
در شیوه های جدید آبیاری که به آبیاری تحت فشار معروف شده است، می توان هم از آبهای سطحی مانند آب رودخانه استفاده کرد و هم زمین را با آب چاهها آبیاری کرد. 2 نوع آبیاری تحت فشار از سایر روشها متداول تر است که عبارتند از: آبیاری قطرهای و آبیاری بارانی.
در هر دو روش آبیاری تحت فشار، آب به وسیله پمپ به لولههایی که تا پای گیاه کشیده شده است، می رود و در مسیر لوله، گیاهان آبیاری می شود.
-در آبیاری قطرهای، آب در مسیر لوله به وسیله قطره چکانهایی پای درخت یا بوته ریخته میشود. در این نوع آبیاری هدررفت آب فقط 10 درصد است، و بازده آبیاری به 90 درصد می رسد.
- در آبیاری بارانی، آبیاری با آب پاشهایی انجام می شود که در مسیر لولهها، قرار دارند. بازدهی این نوع آبیاری حدود 70 درصد است.
یا جایگزین کردن روشهای نوین آبیاری به جای روشهای سنتی در حفظ منابع آب زیر زمینی بکوشیم و اجازه دهیم آیندگان نیز از این گنجینه ها بهره مند شوند.
منبع:danab.ir